Beschrijvinghe van 't Eylandt Mauritius

Dit Eylandt Mauritius leyt op de hooghte van 20.graden 15 minuten by Zuyden de Linia Equinoctiael, ende heeft de naelde 24 graden wassende NoortWesteringhe, is een hooch Berchachtich landt, heeft ontrent 35 mijlen in 't ronde, is seer abondant van alderhande Visch, diemen soo met hoecken, als met trecksegenen in sulcken overvloet vanghen kan, datmense qualijck uyt den goeden oorbooren mach. Daer is eenen Visch den Corper niet onghelijck, die sommighe segghen fenijnich soude wesen, dan zy hebben contrarie bevonden, dat hoewel zyder gheene en aten, evenwel sieck wierden, 't welck de nature van 't Landt de schult gheven, zijnde de sieckte eene veranderinghe, die door de gheheele leden streckt, waer van men seer slap wort, doch streckt naderhandt tot ghesontheydt; sommighe segghen oock dat het vande roode Duyven met de roode staerten komt, d'welck oock soo niet en kan wesen, want zy hebbender op 't laetste met menichten van ghegheten, ende niets dan een goet voetsel daer aen ghevonden, als oock aen alle 't gene daer ghegheten hebben, etende alles wat zy vinghen, uytgenomen eenen Visch ontrent een groote span groot, rontachtich, grau van coleur, vel ende gedaente als kleynen Roch, die zy altemets inde seghen vinghen, welcken Visch in 't eerste met de Vingers aentastende, wierden doof, elck lit een knack ghevende, insghelijcks dede het oock de knien, als men met Schoenen met al, op sijn lijf trat, soo dat men meynde te hucken, achte dit den Visch te wesen, daer Conradus Gesnerus in sijnen boeck vande Visschen afschrijft, dien Torpedo noemende, ende van die voorseyde gedaente afgemaelt, oock een sonderlinge kracht van fenijn toeschrijft, daerom zy dien altijdt dede dooden, ende wech werpen. De Lant ende Waterschiltpadden zijnder in sulcken overvloet, dat het een wonder is, zijnde soo vet als Verckens, zy sneden een Waterschildtpadde open, daer boven de 450 Eyeren in vonden, legghende altsamen in Dermen, daer zyse uytschudden, sijn rondt, ende vande groote van eenen ghemeynen Kaetsbal, doch hebben geen harde Schaelen, dan een wit taey Vlies, op 't strande vonden verscheyden Zeeschiltpadden nesten, daer over 2 a 300 Ionghen in waren, die door de hitte der Sonnen in 't sandt uytghebroeyt waren; 't Vleesch van de Landtschiltpadden is goet, ende smakelijck, is door eenighe van d'haeren ghesouten, ende gheroockt, dat hem wonder wel ghehouden heeft, als oock de Dodaersen, die gesouten hebben. Het sal langhen tijdt aenloopen, eer de Schepen eenich nut van 't